XVIII NIEDZIELA ZWYKŁA (B)

To pytanie, które tłum Żydów zadał Jezusowi w Kafarnaum, a także odpowiedź Mistrza, mają ogromne znaczenie. Czasownik „wierzyć” użyty przez Jezusa ma w języku greckim znaczenie „ufać”. Nie chodzi o wiarę w coś, co jest ponad chmurami, ale o ufność w obecność, która działa w naszym życiu i jest opatrznościowa. Nie musimy robić wiele, aby być zbawionymi, wystarczy, że skupimy się na przyjęciu tego, co Bóg dla nas uczynił. Zbawienie nie należy do nas, jest darem, jest za darmo! Jak mówi również prorok Izajasz: «O, wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, (dalejże, kupujcie) bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko!» (Iz 55,1). To jest dzieło, którego dokonał Bóg! Wejdźmy zatem w pełną zaufania relację z Jego Synem Jezusem, który prosi nas tylko, abyśmy otworzyli nasze serca i pozwolili Mu wejść i żyć w nas. Jeśli nie zrobimy z ufnością pewnych kroków, wprowadzając w życie to, o co prosi nas Mistrz, nie doświadczymy, jak dobra jest dla nas Jego wola. Na przykład Piotr miał odwagę wiary, by zrobić pierwsze kroki, chodząc po wodzie. Potem, wprawdzie, jego zaufanie załamało się, ale w ten sposób nauczył się wielkiej prawdy: Mistrz jest zawsze w pobliżu, gotowy wyciągnąć Swoją rękę, by przyjść nam z pomocą i nas podnieść. O. Giuseppe