IV NIEDZIELA WIELKANOCNA (B)
Niedziela 21 kwietnia 2024
J 10, 11-18
„Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce.”.
(J 10,11-15)
Na przestrzeni wieków niezliczeni artyści inspirowali się obrazem-ikoną, który ukazuje jeden z rysów Jezusa: Dobry Pasterz. Jest to tytuł chrystologiczny występujący wyłącznie w Ewangelii Jana. W języku greckim przymiotnik kalòs ma konotację estetyczną i oznacza „piękny”, ale już w greckim tłumaczeniu Starego Testamentu jest używany do oddania hebrajskiego słowa tov: „dobry”, nadając mu w ten sposób znaczenie „moralnie dobry”, odpowiadające greckiemu agathòs. Tak więc poza tym, że jest dobry, jest również piękny, jak głosi Psalm 45: „Tyś najpiękniejszy z synów ludzkich…”.
Postać dobrego pasterza jest bezpośrednim przeciwieństwem najemnika (opłacanego stróża), który wydaje się być pasterzem, ale nim nie jest, ponieważ owce nie należą do niego, a zatem nie naraża swojego życia na niebezpieczeństwo, aby je chronić, ale raczej ucieka. Natomiast dobry pasterz zna swoje owce i daje się im poznać; woła każdą z nich po imieniu, co oznacza zrozumienie istoty osoby. Znajomość jest w pewnym sensie władzą… może być wykorzystana do szantażu (najemnik) lub do budowania (pasterz). Dobremu Pasterzowi możemy zaufać!
Punktem kulminacyjnym jest stwierdzenie Jezusa: „Życie moje oddaję za owce”! Stwierdzenie to przypomina nam cierpienia sługi Pańskiego z Księgi Izajasza 53,10 oraz to, co zostało zapisane w Ewangelii Marka 10,45 i Mateusza 20,28: „Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu”. W Ewangelii Jana zamiast czasownika „dać” występuje „położyć, złożyć”, co dobrze oddaje sens poświęcenia własnego życia, co Jezus czynił każdego dnia swojego ziemskiego życia, a nie tylko na krzyżu. Przypomnijmy sobie również umycie nóg, gest, który należał do niewolnika, podczas gdy Jezus uczynił to jako przyjaciel, kładąc swoich uczniów w centrum swojego serca.
Jezus umieścił cię w centrum swojego serca! On jest Dobrym Pasterzem, tym, który cię zna, wie, co jest dla ciebie najlepsze, chce ci to dać i uczynić cię szczęśliwym. Daj się uwieść Jego dobroci-pięknu!
O. Giuseppe
