INFORMACJE PODSTAWOWE
Koinonia Jan Chrzciciel to wspólnota, która służy dziełu nowej ewangelizacji. Jest kanonicznie uznanym prywatnym stowarzyszeniem wiernych w Kościele katolickim. Jej członkami są zarówno osoby świeckie, jak i bracia i siostry konsekrowani, a także księża.
Wspólnoty Koinonii, rozsiane po całym świecie, stanowią centra ewangelizacji i życia, a ich członkowie gromadzą się na okresowych spotkaniach służących wzrostowi wiary i formacji ewangelizacyjnej.
NAZWA
„Koinonia Jan Chrzciciel” wyraża to, co charakteryzuje wspólnotę – zarówno jej istnienie, jak i działanie. Jest to mianowicie wspólnota przyjaciół, powołana do ewangelizowania w mocy Ducha Świętego, na wzór Jana Chrzciciela, który wskazywał na Jezusa i dawał o Nim świadectwo.
CHARYZMAT
Charyzmatem Koinonii Jan Chrzciciel jest promowanie nowej ewangelizacji, poprzez różnoraką działalność ewangelizacyjną i formacyjną oraz budowanie wspólnoty. Naszą cechą charakterystyczną jest kerygmatyczne głoszenie Ewangelii, otwartość na znaki charyzmatyczne i intensywne życie wspólnotowe. Koinonia stara się odpowiadać na potrzeby Kościoła, oferując ewangelizację nową w swym zapale, metodach oraz środkach wyrazu.
HISTORIA POWSTANIA
Wspólnota powstała w 1979 r. z inicjatywy ks. Ricardo Argañaraza, który przeżywszy silne doświadczenie Ducha Świętego, wraz z niewielką grupą złożoną z dwóch braci i jednej siostry, zamieszkał w położonej w górach miejscowości w prowincji Vicenza, zwanej Camparmò. W ten sposób rozpoczęło się życie wspólnotowe, oparte na modlitwie, pracy fizycznej i studium. Był to również czas kształtowania się elementów konstytutywnych dla nowej wspólnoty, takich jak modlitwa, wsłuchiwanie się w słowo Boże, doświadczanie darów Ducha Świętego, braterska przyjaźń i ufność w Bożą opatrzność.
Data powstania Koinonii Jan Chrzciciel została ustalona oficjalnie na dzień 1 stycznia 1979 (Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki). Tego dnia bracia z Camparmò odbyli pielgrzymkę do Domku Świętego w Loreto (Włochy).
Po pierwszym okresie zupełnego odosobnienia wspólnota zaczęła podejmować działalność ewangelizacyjną. W związku z tym do Camparmò zaczęły napływać osoby spragnione spotkania z żywym Jezusem.
STRUKTURA
Koinonia Jan Chrzciciel to fundacja jednocząca struktury życia wspólnotowego noszące tę samą nazwę, rozsiane po całym świecie. Struktury te mogą przybierać rozmaite postaci: od Oaz, przez Regiony, aż do Wspólnot. Na każdą z tych form życia wspólnotowego mogą składać się niektóre lub wszystkie z następujących elementów:
- Domy Modlitwy – spotkania ewangelizacyjne w małych grupach, odbywające się okresowo w prywatnych domach, prowadzone przez zamieszkujące w nich rodziny; spotkania te adresowane są do osób dalekich od wiary;
- Wspólnoty Rodzinne – małe wspólnoty, gromadzące członków Koinonii mieszkających w pobliżu siebie;
- osoby i rodziny, które, odpowiadając na powołanie Pana, pełnią w niej konkretne posługi;
- wspólnoty życia konsekrowanego, złożone z braci i sióstr, którzy realizują swoje powołanie, składając zobowiązania do życia w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie;
- bracia i siostry żyjący w świecie, którzy złożyli swoje życie Panu poprzez zobowiązanie do zachowania czystości (tzw. osoby konsekrowane w świecie).
DUCHOWOŚĆ
Koinonię Jan Chrzciciel cechuje duchowość „KeKaKo”, przeżywana na wzór postaci Jana Chrzciciela – ogłaszającego, zapowiadającego i wskazującego na Jezusa, Baranka Bożego, który gładzi grzech świata.
Duchowość ta kształtuje mentalność, sprzyjającą budowaniu Kościoła nie tyle „ewangelizowanego”, co raczej ewangelizującego. Prowadzi ona od „wyjaśniania Jezusa”, do przedstawienia Go jako Osoby żyjącej i działającej mocą Ducha Świętego.
„KE” JAK „KERIGMA”
Kerygmat to głoszenie śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Dla nas oznacza to bycie świadkami osobistego spotkania z Panem Jezusem. Takim świadkiem był również Jan Chrzciciel.
„KA” JAK „KARISMA”
Inaczej dar łaski. Takim darem w swej istocie jest Duch Święty, udzielający charyzmatów, które potwierdzają głoszone Słowo i budują wspólnotę. Dla nas oznacza to życie w mocy Ducha Pięćdziesiątnicy i posługiwanie charyzmatami w atmosferze radości, jakiej doświadczył Jan Chrzciciel, napełniony Duchem Świętym w łonie swojej matki, Elżbiety.
„KO” JAK „KOINONIA”
Inaczej komunia. Dążenie do przejścia od osobistego spotkania z Jezusem do spotkania z bratem, będącym członkiem tego samego Ciała, w którym wszyscy jednoczą się ze sobą w miłości caritas. Dla nas oznacza to życie w przyjaźni, we wspólnocie ożywianej wiernością i oddaną służbą na wzór Jana Chrzciciela, który swoje życie złożył w darze aż do męczeństwa.
